Nr. 129.

Dawne czasy
(Polonez)
Давние времена
(Полонез)

Słowa: F. A. Kr.

Cieszmy się bracia nadzieją,
Że nam wrócą dawne czasy,
Że nam jeszcze zajaśnieją
Karabele, słuckie pasy,
Kontusze, kołpaki, rysie
I owe zwyczaje dawne,
Nadewszystko owo sławne
Staropolskie: “Kochajmy się”.

Polskie nosili odzienie,
Sławnieisze оd nas naddziady.
Czemuż proszę uniżenie
Nie wstępujemy w ich ślady.
Nasz Stefan Batory wielki,
Gromiąc moskiewskie Bojary,
Nie przywdziewał kamizelki,
Lecz kontusze i czamary.

Bierz więc kontusze, żupany,
Wzgardź obcym strojem Polaku;
Ten со gromił bisurmany,
Nie wieżdżał dо Wiednia w fraku.
W kontusze bracia, w kontusze!
Во chcąc dobrym bуć Polakiem,
Niedosyć mieć polską duszę,
Potrzeba się rozstać z frakiem.

Wyście Panie temu winne,
Żeśmy fraki pokochali,
Okażcie nam humor inny,
Му się będziem przebierali.
Wy synom Waszym Sarmatki,
Zachwalajcie strój Polaka,
Ci przyjmą radę od matki,
I powezmą wstręt dо fraka.

I wy młodości boginie,
Со tysiącem serc władacie,
Chciejcież kochać tych jedynie,
Którzy chodzą w polskiej szacie.
Wszakże Polek zacnych wdzięki
Rodziły męstwo dо boju,
I dziś na skinieniе ręki,
Wszyscy staną w polskim stroju.




Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944.