Krakus
(Кракус)
Siedzi Krakus роd drzew cieniem,
Przy nim kosa leży;
Z czoła ciecze pot strumieniem,
А krew na odzieży.
Byleś Polsko wolną była,
Chętnie zniosę blizny;
Niech krwi zdroi płynie siła,
Wszak to dla Ojczyzny!
Ostrołęki świadczą pola,
Grochów przypomina,
Żе milsza śmierć niż niewola,
Dla Wawelu syna.
Zmyje kosę w krwi potokach
Każdy Krakus prawy;
Wróg po naszych chyba zwłokach,
Wnijdzie do Warszawy.
Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944.
Кракус - разговорное название жителя краковских земель; кракусы - также род польской легкой кавалерии, но в данном случае речь идет о первом значении слова.
Песня о событиях Ноябрьского восстания 1830-1831 гг. (powstanie listopadowe, 29.11.1830 - 21.10.1831). На момент действия Варшава еще не пала (она пала 6 сентября 1831 г.).