Nr. 111.

Pieśń młodej wiary
(Na nutę: «Pieśń Żyrondistów»)
Песнь молодой веры
(На мотив «Песни жирондистов»)

Słowa: M. Romanowski

W górę serca! Świat się pali,
Sądy boże głosi dzwon,
Próchno zbrodni w gruz się wali,
W gruz przemocy lесi tron.
Dоść już kajdan, łez i kłamstwa dróg!
W piersiach ludów zmartwychwstaje Bóg.
Cary — zbiry, z drogi, precz!
Z narodami Bóg i miecz,
Z piorunami —
Cary, zbiry z drogi, precz!

W górę serca! Polska wstaje,
Krwią obmyta z krwawych plam.
Uścisnęła ludy, kraje —
Ludom rzekła: “pokój wam!”
Chwała Panu! Sługom czarta zgon!
Święta nasza idzie zasiąść tron.
Z drogi cary! zbiry precz!
Z polskim ludem Bóg i miecz!
Bóg nad nami
Z piorunami -
Z drogi cary! zbiry precz!

Ze sztandarem orzeł biały,
Biały anioł z błoni róż
Wieje skrzydłem w pola chwały,
W pola zwycięstw, śmierci, burz.
Za nim! za nim, kędy zwróci lot,
Nagie piersi nieśmy w bitew grzmot!
Z drogi cary! zbiry precz!
Z polskim ludem Bóg i miecz!
Bóg nad nami
Z piorunami -
Z drogi cary! zbiry precz!

Gdzie najczęściej śmierć powiewa
Z piersi naszych zróbmy wał
Umierając Polak śpiewa,
Pocałunkiem jemu strzał.
Od mórz dawnych — aż dо dawnych rzek!
Z drogi cary! zbiry precz!
Z polskim ludem Bóg i miecz!
Bóg nad nami
Bóg nad nami
Z piorunami -
Z drogi cary! zbiry precz!

Kto polegnie, temu sława
Za spełniony syna ślub.
Kto się zlęknie — hańba krwawa,
Hańba i bezczesny grób.
Idźmy! — za nas tam przed Boga tron
Lесą modły matek, sióstr i żon.
W piekłо cary! zbiry precz!
Z polskim ludem Bóg i miecz!
Bóg nad nami
Z piorunami -
W piekło cary! zbiry precz!




Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944.