Przybyli ułani pod okienko
(Прибыли уланы под окошко)


Feliks Gwiżdż

Przybyli ułani pod okienko,
Pukają, wołają: - Puść, panienko!

- О Jezu, а cóż to za wojacy!
- Otwieraj, nie bój się, my czwartacy.

- Przyszliśmy tu poić nasze konie,
Za nami piechoty pełne błonie.

- O Jezu, a dokąd Bóg prowadzi?
- Warszawę odwiedzić byśmy radzi.

- Gdy zwiedzim Warszawę już nam pilno
Zobaczyć to nasze stare Wilno.





Polskie pieśni wojenne i piosenki obozowe, zebrał Ad(am) Z(agórski), Piotrków 1915, s. 66—56

mel. - Bogusław, piosenki leguna tułacza, Warszawa, Kraków, br, (1919), s. 177, nr 133

por.: Władysław Jeziorski, Nowy śpiewnik polski 1914-1917. Zebra... Kraków 1917, s. 83 (pt. Piosenka czwartego szwadronu); (Adam) Zagórski, Żołnierskie piosenki obozowe (Zbiorek najnowszy), Piotrków 1916, s. 10; Karol Poraj-Koźmiński, Poezja Legionów, Warszawa 1936, s. 123

Jedna z najbardziej popularnych piosenek z okresu I wojny światowej. Autorem jej jest prawdopodobnie legionista 4 рр Feliks Gwiżdż. Karol Poraj-Koźmiński zanotowal: "Nadmienić trzeba, że Feliks Gwiżdż jest autorem szereju piosenek żołnierskich, а przede wszystkim jednej z najpopularniejszych "Przybyli ułani pod okienko". Autor napisał 6 zwrotek, resztę — tak, jak to powinno bуć - dorobili sobie sami żołnerze".

Z grudnia 1916 r. pochodzi wersja napisana przez Boguslawa Szula (pt. "Dumna panienka", s. 128), przeciwstawiająca ułanów trzeciemu pułkowi piechoty, w którym służył autor:

Przybyli ułani pod okienko,
Stukają, pukają, puść panienko!

Zaspana stanęła panna w oknie,
— А cóż tam za licho na deszczu moknie?

Otwieraj, nie bój się, piękna pani!
То my, bohaterzy, my ułani.

Panienka ofuknie zadąsana,
— Możecie tam moknąć aż do rana!

I storę zasuwa dumna sztuka,
Nie wyszła godzina, znów ktoś puka.

— O Jezu, а ktoż tam? — to pułk trzeci!
Panienka otwierać zaraz leci.

W zbiorku Zygmunta Kurczyńskiego "Relutońskie piosenki obozowe" (Lwów 1919, s. 27—28) zamieszczona jest jeszcze inna wersja, kończąca się następująco:

A z Wilna już droga jest gotowa,
Do serca, do Rusi, do Kijowa.

Z Kijowa pojedziem do Berlina,
Powiesić Wilusia sukinsyna.

Z Berlina pojedziem do Hamburga,
Powiesić, powiesić Hindenburga.

Z Hamburga pojedziem do Drezdena,
Powiesić, powiesić Mackensena.

Z Drezdena pojedziem do Tyrola,
Powiesić, powiesić psa Karola.

Z Tyrola pojedziem do Poznania,
Wypędzim, wypędzim Niemca drania.

Z Poznania pojedziem do Krakowa,
Ву ujrzeć, czy Polska już gotowa.

Feliks Gwiżdż (1885—1952) — ur. w Odrowążu koło Nowego Targu; poeta, pisarz, działacz niepodległościowy na Podhalu, Spiszu i Orawie; w latach 1912—1913 redaktor "Gazety Podhalańskiej", komendant Drużyn Podhalańskich, legionista 4 рр III Brygady Leg. Pol.; od 1918 r. w WP (kpt.); przywódca "Związju Podhalan" (do 1939 г.), w latach 1927—1937 redaktor czasopisma "Gospodarz Polski", natomiast w latach 1936—1938 miesięcznika "Ziemia Podhalańska", poseł na Sejm z okręgu Wadowice-Nowy Targ (ВВWR) w latach 1928—1935, następnie senator RP; żołnierz АК w Warszawie, uczestnik Powstania Warszawskiego; dwukrotnie aresztowany: 1945 i 1951; zmarł w więzieniu w Warszawie; ogłosił m.in. tomik poezji z czasów legionowych "Kośba" (1921).


A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć. Pieśni i piosenki żołnierskie z lat 1914-1918. Antologia. Opracował Adam Roliński, Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 1989 - nr 181


Одна из наиболее популярных песенок времен Первой мировой войны. Вероятный автор – легионер четвертого пехотного полка Феликс Гвиждж. Кароль Порай-Кожминьский написал: "Следует упомянуть, что Феликс Гвиждж – автор ряда солдатских песенок, и прежде всего одной из самых популярных "Прибыли уланы под окошко". Автор написал 6 куплетов, остальные – так, как это бывает – дописали сами солдаты".

Феликс Гвиждж (1885—1952) – родился в Одровонжу возле Новы Тарга; поэт, писатель, деятель движения за независимость в Подхале, Спише и Ораве; в 1912-1913 редактор "Газеты Подхаляньскей", комендант Дружин Подхаляньских, легионер 4 полка пехоты III Бригады Легионов Польских; с 1918 в Войске Польском (капитан); предводитель "Союза Подхалян" (до 1939), в 1927-1937 редактор журнала "Господаж Польски", одновременно в 1936-1938 - ежемесячника "Жемя Подхаляньска", депутат Сейма от округа Валовице – Новы Тарг в 1928-1935, затем сенатор; солдат АК в Варшаве, участник Варшавского восстания; дважды был арестовыван: в 1945 и 1951; умер в заключении в Варшаве; выпустил в числе прочего томик поэзии времен Легионов "Косьба" (1921).

Фонограмма в юмористическом исполнении - http://www.youtube.com/watch?v=WfUtSiyU2Tc (E. Kamiński z pawim chórkiem, Warszawa, Pałac na wodzie w Łazienkach, 07.07.07 - Е. Каминьский с хором павлинов, Варшава, Дворец на воде в Лазенках, 7 июля 2007).


Подстрочный перевод:

Прибыли уланы под окошко

Прибыли уланы под окошко,
Стучат, зовут: - Пусти, паненка!

- О Иисусе, а что же это за вояки?
- Открывай, не бойся, четвертый полк.

Пришли мы напоить наших коней,
За нами пехоты полные луга.

- О Иисусе, и куда Бог несет?
- Варшаву навестить были бы рады.

А когда посмотрим Варшаву, уже нам срочно
Увидеть надо то наше старое Вильно.


Вариант продолжения (из сборника Зыгмунта Курчиньского "Релютонские лагерные песенки", Львов, 1919):

А из Вильны уже дорога готова
До сердца Руси, до Киева.*

Из Киева поедем до Берлина
Повесить Вилюся [Вильгельм II], сукина сына.

Из Берлина поедем до Гамбурга
Повестить, повесить Гинденбурга.

Из Гамбурга поедем до Дрездена
Повесить, повесить Макензена [фельдмаршал Август фон Макензен].

Из Дрездена поедем до Тироля
Повесить, повесить пса Кароля [Карл I, император Австро-Венгрии].

Из Тироля поедем до Познани,
Выгоним, выгоним мерзавца немца.

Из Познани поедем до Кракова,
Чтобы увидеть, что Польша уже готова.

* "Русь" здесь - одна из трех основных исторических областей Речи Посполитой (Корона, Литва, Русь). Включала Украину (кроме Галиции) и сопредельные области Белоруссии.


Версия Третьего пехотного полка (Богуслав Шуль, декабрь 1916):

Прибыли уланы под окошко,
Стучат, колотят: пусти, паненка!

В окне появилась заспанная панна:
- А что там за нелегкая на дожде мокнет?

- Открывай, не бойся, прекрасная пани!
Это мы, герои, мы, уланы!

Паненка прикрикнула, недовольная:
- Можете там мокнуть хоть до утра!

И занавески задвигает, гордая собой.
Не прошло часа, снова кто-то стучит.

- О Иисусе, и кто ж там? – Это Третий полк!
Паненка открывать сразу летит.

Переводы Павла Шехтмана, 2.9.2008



WARIANTY (2)

1. Przybyli ułani pod okienko





Przybyli ułani pod okienko
przybyli ułani pod okienko

Stukają, pukają, puść panienko (bis)

О Jezu, а cóż to za wojacy
о Jezu, а cóż to za wojacy?

Otwieraj, nie bój się, my czwartacy (bis)

Przyszliśmy napoić nasze konie
przyszliśmy napoić nasze konie

Za nami piechoty pełne błonie (bis)

О mój rozmarynie. Śpiewnik 1914-1939 / Wybór i opracowanie Marek Sart. Wydawnictwo Fuga, Warszawa, 1988


2. Przybyli ułani pod okienko

Przybyli ułani pod okienko
Przybyli ułani pod okienko
Stukają, pukają - puść panienko
Stukają, pukają - puść panienko

O Jezu, a cóż to za wojacy
O Jezu, a cóż to za wojacy
Otwieraj, nie bój się - my Polacy
Otwieraj, nie bój się - my Polacy

Przyszliśmy napoić nasze konie
Przyszliśmy napoić nasze konie
Za nami piechoty całe błonie
Za nami piechoty całe błonie

A gdzież to, a gdzież to Bóg prowadzi
A gdzież to, a gdzież to Bóg prowadzi
Warszawę odwiedzić myśmy radzi
Warszawę odwiedzić myśmy radzi

A z tamtąd już będzie bardzo pilno
A z tamtąd już będzie bardzo pilno
Odwiedzić prastare polskie Wilno
Odwiedzić prastare polskie Wilno

A z Wilna pójdziemy do Berlina
A z Wilna pójdziemy do Berlina
Udusić Hitlera psiegosyna
Udusić Hitlera psiegosyna

http://smbit11.republika.pl/music/przybyli.htm


Версия времен Второй Мировой войны. Последний куплет:

А из Вильны пойдем до Берлина
Придушить Гитлера, песьего сына.