Nr. 22.
Pieśń młodzieży polskiej
uniwersytetów moskiewskich
(Песнь польской молодежи
русских университетов)
Słowa: Rapperswyl
Неj koledzy, precz frasunek,
Niech nas rzezwi boski trunek;
Во przy szklance, pogadance,
Słodko spływa czas!
Во choć przemoc się zawzięła,
Jeszcze Poiska nie zginęła;
Во gdzie jeszcze żyją wieszcze,
Żyje naród tam!
Во nasz Adam żyje miły,
l Krasiński pełen siły,
I Bohdanek nasz kochanek,
Jeszcze śpiewa nam!
Ten śpiew jeszcze niech rozdmucha
W piersiach naszych iskrę ducha,
А wspaniale, w świetnej chwale
Wstanie Polski kraj.
Во о jutrze któż się dowie?
Kto za jutro nam odpowie?
Losu zmiana, niespodziana,
Spotkać może nas.
Z Moskalami jutro może
Bić się przyjdzie, со daj Boże!
Czy zbijemy, сzу zginiemy,
Zawsze sława nam!
Jutro może co dо słowa,
Dо satrapy Bibikowa
Pieśń ta dojdzie — śpiewak pójdzie
Do podziemnych jam.
Wówczas będzie czas na troski,
Teraz pijmy nektar boski;
Że rozkoszy nic nie spłoszy,
Błogosławmy czas!
А więc szklanki napełniajmy,
Gaudeamus zaśpiewajmy;
W nocnej ciszy niech usłyszy
Niebo pieśni głos.
Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał
Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944.
На основе "Песни филаретов" ("Pieśń filaretów").
Как следует из текста, написана при жизни поэта Адама Мицкевича (1798-1855) и
писателя Зыгмунта Красиньского (1812-1859).
ВАРИАНТ,
исполнявшийся после смерти Мицкевича и Красиньского
Nr. 22 а.
Przy kieliszku*
(При бокале)
Неj koledzy, precz frasunek!
Kiedy szumie w głowie trunek,
Во przy szklance, pogadance,
Słodko płynie czas!
Już nam umarł Adam miły
l Krasiński pełen siły.
Lecz Bohdanek,
Nasz kochanek,
Jeszcze śpiewa nam!
Z Moskalami jutro może
Bić się będziem, со daj Boże -
Czy zginiemy, czy zwalczymy,
Zawsze sława nam!
Chociaż przemoc się uwzięła,
Jeszcze Poiska nie zginęła,
Во gdzie jeszcze żyją wieszcze,
Żyje naród tam!
Jutro może co dо słowa,
Dо satrapy Bibikowa
Pieśń ta dojdzie — śpiewak pójdzie
Do sybirskich jam.
Więc koledzy, w górę szklanki,
Każden zdrowie swej bohdanki,
Во przy szklance i kohance,
Słodko płynie czas.
*Po śmierci Mickiewicza i Krasińskiego śpiewany.
Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał
Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944.