Nr. 19 b.

Pieśń tułacza
(Песнь скитальца)

Słowa: J. Słowacki

Bez nadziei, bez pociechy
Życie wiodąc wciąż tułacze:
Wzdycham do domowej strzechy,
Lecz jej pewnie nie zobaczę.

Za mną w mej rodzinnej ziemi
Może kto i tęskni przecie:
Może płacze łzy gorzkiemi.
Smutne myśli śląc po świecie.

Chwile szczęścia i rozkoszy
Dawniej tylkom umiał trwonić:
Ich wspomnienie żal dziś płoszy,
Kiedy myśl chce za niem gonić.

Dziś, gdy wszystko, com mógł życzyć,
Trzeba było w sercu zatrzeć:
Muszę dni troskami liczyć,
Łzawem okiem w przyszłość patrzeć.

Za przeszłością żale ronić.
W obecności jęczeć skrycie.
Za przyszłością nie móc gonić,
Ach! to śmierć jest takie życie!

Kiedy wojna wrzała mściwa,
Kiedym z wrogiem staczał boje,
Czemuż kula litościwa
Nie traliła w serce moje!

Byłbym, ginąc z bronią w dłoni,
Раdł, jak wolnym раść przystoi;
Dziś tułacza smutek goni -
Na ten sztylet niema zbroi.

Byłbym, piaskiem przysypany,
Czekał, póki archanioła
Głos mnie w kraje nie powoła
Gdzie nie władną już tyrany.

Byłbym zdala оd zawiei,
Со wstrząsają szczęścia kwiecie;
Nie tułałbym się po świecie
Bez pociechy, bez nadziei.

Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944.


Ноты - см. песню "Polak bez ręki".