Nr. 49 а.

Śpiew więźniów z cytadeli Warszawskiej z r. 1863
(Песнь узников Варшавской цитадели 1863 года)

Czemu tęsknić za chatą, za chatą, za chatą
Czyż nie lepiej za kratą, za kratą —
Nam.

Mamy pokój książęcy,
Łóżko, stołek, nic więcej -
Nic.

Mamy wszelką wygodę:
Chleb, kapustę i wodę —
Wciąż.

Nie boim się złodziei,
Во pilnuje z kolei —
Moch.

Brak nam tylko swobody,
Jęczą bez niej narody -
Tak.

Do Tobolska etapem
Pojedziemy z kacapem
Wraz.

А kibitka jak febra
Trzęsi kiszki i żebra
Nam.

А z Tobolska w Kamczatku
Pojedziemy w ostatku -
Tam.

А w Kamczatce роd batem
Rozstaniem się z tym światem -
Raz.

Podniesiem się wysoko
I spadniemy głęboko —
W dól.

Sprawa nasza niech żyje,
Wszelki ucisk niech zgnije -
Niech!

Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944.


Песня Январского восстания 1863-1864 гг. Ноты - см. "Marsz zuchów (z obozu Czachowskiego)".