|
Ой, чые то гусi, дый на моры,
Дый начуюць.
Яны ж маё гора, дый горачка,
Дый не чуюць.
Што першае гора, дый дзяцiна,
Дый малая.
А другое гора, дый мой муж
Наравiсты.
Запрагае коней, дый едзе ў поле
Арацi.
Мяне маладую бярэ, дый вало ў
Падганяцi.
А я ж маладая, дый не ўмею
Ўсiм гадзiцi.
Такун Ф.И. Славянский базар. М.: Современная музыка, 2005.
|
|