|
Ў агародзе верба расла,
Там гуляла дзеўка красна.
Яна красна, шчэ й красiва,
Яе доля нешчаслiва.
Яе доля нешчаслiва,
Няма таго, што любiла.
Няма яго, дый не будзе,
Разраiлi яго людзi.
Разразилi, рассудзiлi,
Каб мы ў пары не хадзiлi.
А мы ў пары хадзiць будзем,
I друг дружку любiць будзем.
Такун Ф.И. Славянский базар. М.: Современная музыка, 2005.
|
|