Nr. 9 c.

Z opery “Stary Wódz”
(Из оперы “Старый Вождь”)

Przekład z Hołteia

Tadeusz:

Pamiętasz о tem, dzielny mój Łagienko,
Jak wróg potężny począł walczyć z nami?
Gdym na szesnaście z czterma tysiącami
Na waszem czele stanął pod Dubienką?
Jam się nie ulakł i wolności dobił,
l wstrzymał wrogów z znaczną dla nich stratą,
Los ciebie zbawcą życia mego zrobił;
Łagienko! powiedz czyli pomnisz na to?

Łagienko:

Pamiętasz о tem, gdyśmy do Krakowa,
Torując drogę nieprzyjaciół klęską,
Garść mężów śmiała ponieść śmierć gotowa,
Za twym przewodem wniosła śmierć zwycięską?
Rolników bronią były серу, kosy,
Z niemałą jednak wróg porażon stratą;
Leżały trupów nieprzyjaznych stosy;
О, drogi wodzu, czyli pomnisz na to?

Tadeusz:

Pamiętasz о tem, jak pod Szczekociny
Uległy mocy bitne kraju syny?
Cośm wycierpieli przez przyjaciół zwadę,
Przez niedostatek, przez przyjaciół zdradę?
Swego niebaczny za Ojczyznę trudu.
Nieraz nad niędzą zapłakałem ludu;
On bronił Matki, chętnie, choć ze stratą;
Łagienko! powedz, czyli pomnisz na to?

Łagienko:

Pamiętasz wodzu, Maciejowskie błonie,
Gdy nam nieszczęsna biła już godzina:
Gdy роd śmiertelny okrył twoje skronie.
A Polsce wzięto najdroższego syna?
“Tu koniec Poiski!" — rzekłeś nam w rozpaczy;
Nad twoją wszystek kraj nasz płakał stratą;
Twój los narodu smutny koniec znaczy;
Oj wielki wodzu! czyli pomnisz na to?


Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patryotyczne i narodowe. Zebrał Francisek Barański. New York, N.Y., The Polish Book Importing Co., Inc., 1944.


В сборнике песня дана в числе песен, исполняемых на ту же мелодию, что и "Pułk czwarty" (как и близкая песня "Śpiew rotmistrza"), но они не совсем совпадают по стихотворному размеру.